نمایشگاه خوشنویسی و نقاشیخط خم غدیر در نگارخانه فانوس
به گزارش خبرنگار «نقطه الف»، رفعت موسوی هنرمند نگارگر و خوشنویسی است که اخیرا همراه جمعی از بانوان هنر پژوه در راستای حمایت از سیل زدگان کشور، آثار خود را به مدت یک هفته در موزه رضا عباسی به نمایش گذاشتند. رشته تحصیلی موسوی، مترجمی زبان انگلیسی است. در ادامه گفتگو با این بانوی نگارگر را می خوانید.
رشته تحصیلی من هم به کارم ارتباط دارد و هم ندارد، من در ظاهر، هنر کار می کنم، اما در سفر‌ها و مجامع بین المللی هنر، رشته تحصیلی ام کاربرد دارد.
من از سال ۷۰ هنر را آغاز کرده ام که در این مسیر هم تعلیم می‌بینم و هم تدریس می کنم. من همیشه خودم را در هنر یک هنرجو می دانم، اما هنرجویی که ۲۸ سال است کار می کند. زیرا معتقدم هنر پایان ندارد و همه ما در هر سطحی که باشیم همواره هنرآموز و هنرجو هستیم.
آشنایی من با هنر از خوشنویسی و در کلاس‌های استاد کوهستانی آغاز شد. به مرور زمان کنار صفحات مشق، نقوش ریز می‌کشیدم تا اینکه یک روز استاد گفت «گمان می کنم شما علاقه‌مند به نقوش و تذهیب هستید». ایشان استاد بیوک احمری را معرفی کردند تا من نزد او تذهیب، نقوش و گل و مرغ آموزش ببینم. پس از مدتی نزد استاد محمدباقرآقامیری هم رفته و تعلیم دیدم، البته در این مسیر همواره از نظرات دیگر استادان از جمله استاد جمالپور و فرشچیان بهره‌مند می شدم.
من همزمان با نگارگری مشغول خوشنویسی نیز هستم و در کنار آن به طور جدی به موسیقی می‌پردازم، با ادبیات بیگانه نیستم و معمولا در کلاس‌های ادبی شرکت می کنم.
این بانوی هنرمند با اشاره به همکاری تنگاتنگ خود با همسرش در خلق آثار هنری اظهار کرد: من و همسرم باهم کار می‌کنیم و در بسیاری از گالری‌های مطرح تهران و کشور‌های دنیا از جمله کویت، فرانسه، کلمبیا، ایالات متحده عربی، چین، ژاپن و... نمایشگاه مشترک برگزار کرده ایم.
این جایگاه را از دو جهت باید بررسی کرد، کسانی که درک خاصی از زندگی دارند شاید نگاه بهتری هم به هنر داشته باشند از این رو این توجه به هنر، یک امر دو سویه است.وجود یک قطعه هنری در محیط کار یا زندگی روحیه و احوال او را بهتر می کند. من خیلی انتظار ندارم که همه افراد به هنر روی آورند، اما آرزو دارم تعداد افرادی که هنر را خوب می‌بینند و از آن لذت می‌برند و آثار هنری تهیه می‌کنند روز به روز بیشتر شود.
به نظرم نگارگری می تواند هنرکاربردی در جامعه باشد، اولین کاربردش مدیتیشن و تمرکز بر پیراستن اندیشه از هرآنچه که برای آن آزاردهنده است؛ کسی که دانش گل و مرغ و مینیاتور را دارد و این هنر را انجام می‌دهد، گویا وارد یک مدیتیت می‌شود. در این روزگاری که همه نگران و آشفته هستند این هنر می‌تواند آرامش بخش باشد و این نگاه بسیار کاربردی است.
این هنرمند در ادامه با بیان اینکه فعالیت‌های هنری هم مثل بسیاری از کار‌های دیگر برای بانوان آسان نیست، اظهار کرد: ما معلمان هنر با عشق از جانب خود و هنرجو‌ها تلاش می‌کنیم در مسیر هنر حتی یک گام تاثیرگذار برداریم. اما همیشه این نگرانی مخصوصا برای هنرجویان دختر وجود دارد که اگر بخواهند این هنر را به اوج برسانند آیا کسی حمایت مادی و معنوی از آن‌ها خواهد داشت؟ یا بعد از اینکه ازدواج کردند آیا همسرانشان درک درستی از شرایطشان خواهند داشت؟ با این حال خوشبختانه بانوانی که زیبایی عالم خیال و مثال که عالم نگارگری ایرانی است را دوست دارند و دنبال می‌کنند، زیاد هستند.
من سال‌ها دبیر انگلیسی بودم، ولی به محض اینکه متوجه شدم میخواهم به طور جدی در هنر زندگی کنم، مدرسه و استخدام در آن را رها کردم البته هرگز از این تصمیم پشیمان نشده ام.
در حال حاضر از هنر درآمدزایی می کنم و معتقدم که شاید هنر لقمه‌های کوچک برای هنرمند داشته باشد، اما این لقمه‌های کوچک هم بسیار شیرین، لذیذ و گوارای وجود هستند و فکر می کنم که هنرمند باید تمام زندگی اش با هنر باشد.
من در وهله اول به هنرجویانی که مایل هستند باهم کار کنیم می‌گویم که آگاهانه فکر کنید و تصمیم بگیرید. از همان ابتدا باید طراحی را خیلی خیلی جدی بگیرند و نزدیک به یکسال با آن‌ها فقط مدادی کار می‌کنم، در نمایشگاه اخیر هم بچه‌ها توانستند ایده‌های نو نمایش دهند که این موضوع برای من مایه مباهات است.
